India: van Chamraj naar Darjeeling

Chamraj en Korakundah

Mijn eerste bezoek is aan de theetuinen Chamraj en Korakundah, onderdeel van Unitea. Zuid-India heeft veel last van de droogte waardoor de productie fors achterloopt op schema. Daarnaast valt me op dat de trend van specialiteitenthee behoorlijk aan Zuid-India voorbij gaat. Ze produceren hun thee zoals dat al jaren wordt gedaan en zijn niet echt bezig met het zoeken naar nieuwe productiemethodes. Jammer, want de daarvoor benodigde kwaliteit van het theeblad is zeker aanwezig. Er zijn wel wat innovaties in het proces, maar die richten zich alleen op thee voor in de theezakjes.

Ook opvallend is dat het merendeel van de thee wordt verkocht op de lokale markt en dat ze daar betere prijzen voor ontvangen in vergelijking tot hun exportprijzen. We mogen blij zijn dat we, vanwege onze goede relatie, nog steeds aan thee kunnen komen. Maar ook hier kunnen we binnen niet al te lange tijd flinke prijsstijgingen verwachten.

Het moderne India

In het bloedhete Kolkata (voorheen Calcutta) bezoek ik de Tea Group Export fabriek en kantoren om vervolgens door te reizen naar Darjeeling. Ik was vijf jaar geleden voor het laatst in India en er is in de tussentijd veel veranderd. Er is overal wifi, de wegen zijn verbeterd, de auto’s moderner en ik zie veel nieuwe vliegtuigen en luchthavens.

Ook de mensen zijn anders dan vijf jaar geleden. Waar vroeger iedereen volgzaam in het vliegtuig zat met een ‘sla-me-niet’ houding, vraagt nu het halve vliegtuig om feedbackformulieren omdat het in het begin van de vlucht iets te warm was in het vliegtuig. De vooruitgang in India brengt ook duidelijk Westerse problemen met zich mee. Obesitas, diabetes en hart- en vaatziekten horen nu ook bij het moderne India.

Singampatti

Ondanks dat het land zich nu razendsnel ontwikkelt, bevindt de Singampatti Tea Estate zich in de thee-prehistorie. Specialiteitenthee beleeft internationaal een opmars, maar heeft zich beperkt tot de grens van Darjeeling en een deel van Assam. De Singampatti plantage heeft niet alleen tientallen jaren stilgestaan, maar gaat helaas ook nog achteruit en dat is pijnlijk om te constateren.

Singampatti werd in 1994, met ondersteuning van Simon Lévelt, één van de eerste gecertificeerde biologische estates. Er hangen mooie foto’s met trotse gezichten van dit moment. Op een van de foto’s staat Mikkel als hele jonge dame en ik begreep dat zij ter ere van het moment zelfs een typisch Nederlandse pudding had gemaakt. Ze wisten me niet te vertellen wat het was, maar ze praten er nog steeds over.

Helaas is de oogst van sommige biologische velden met 70% gedaald en hebben ze in 2012 de helft van het biologische gedeelte van Oothu omgezet naar conventionele productie. Naast gestreste planten en achterblijvende oogst hebben ze een chronisch tekort aan arbeiders, waardoor ze niet alle werkzaamheden die nodig zijn kunnen uitvoeren. Denk bijvoorbeeld aan het wieden van onkruid, snoeien of herplanten van jonge struiken. Als dit zo doorgaat zal Singampatti een 200-jarig bestaan niet gaan redden. Het zou heel treurig zijn, want ze maken nog steeds mooie thee en er zou een stukje Simon Lévelt historie verloren gaan.

Darjeeling

Na mijn laatste bezoek aan India was ik benieuwd welke verschillen ik zou aantreffen. Op het gebied van infrastructuur en economie zijn dat er heel vee. Op theegebied is het me tot nu toe erg tegengevallen. Een belangrijke oorzaak is dat de Indiër houdt van krachtige zwarte thee met melk. Theespecialiteiten zijn juist te vinden aan de andere zijde van het smakenspectrum: aromatische, maar milde witte en groene theesoorten of rijke en zachte zwarte theesoorten en Oolongs. Ik ben erg benieuwd wat ik op dat vlak aantref in Darjeeling. Een lichte en zeer aromatische thee die vooral in Europa erg populair is, maar in India beperkt aftrek vindt vanwege het ontbreken van kracht.

Het is fijn te kunnen constateren dat veel tuinen in Darjeeling wel een toekomstvisie hebben, en dat onze leverancier Ambootia Tea Group een voortrekker is op dat vlak. In een land waar een steeds groter tekort is aan ‘workers’ zoekt Darjeeling het niet in het maximaliseren van theeproductie, maar juist in het terugbrengen van productie. Het verlies aan afzet wordt gecompenseerd door het creëren van extra waarde door specialistische pluk, conversie naar biologische productie en het maken van nieuwe bijzondere specialiteiten. In de Chongtong tuin staat een zeer vooruitstrevende Chinese theemachine waar diverse groene, witte en zwarte specialiteiten worden geproduceerd. Ik heb het volste vertrouwen in de toekomst van Darjeeling en kijk uit naar de aankoop van nieuwe bijzondere specialiteiten. Darjeeling en wij zijn er klaar voor!